Kagabi, pagkatapos namin sunduin si Mama sa airport, hinatid naman namin yung kasama niya sa Mandaluyong. Di kami pamilyar sa lugar kaya sobrang nangangapa talaga kami. Yung kasama namin, medyo familiar lang sa lugar so sa kanila kami nagrerely on directions.
Then they said, “kaliwa po dyan” so kumaliwa naman si Papa. Turns out NO-LEFT turn pala yun and syempre, hinarang kami ng mga traffic police. I was in shock kasi first they told us was “May namatay na po dito kaya sinarado ang left turn.” May three warning signs daw pero we didn’t notice it at all kasi walang reflector, and it was dark there. And ISA PA, yung police enforcer dun sa may kaliwaan SIGNALED to us to go left so we did.
I was so impressed with the police officer coz when we finally get to the side of the street, he told us “Di baleng mahuli, wag lang maaksidente, tama po ba?” And he raised valid points, kaya amazed pa ako sa enforcer na ito. Then he went away for a while, tapos si Papa naman nagprepare ng pera. I told Papa, “NO! Wag mo bibigyan ng kotong yan, mukha namang hindi nanghihingi e. Baka maoffend pa yan, lalo ka pang maticket-an ng bribing!”
Sana the good stuff continues noh? Pero unfortunately, bigo kami — AGAIN!
When he got back, he said the lines I dread the most. “One thousand po talaga ang fee sa ganyang violation. Sa totoo lang di namin pwedeng sabihin kung magkano yung multa, pero sinabi ko sa inyo. Pero kung gusto niyo, pwede naman natin babaan. Iibahin ko lang yung violation niya. 500 nalang”
Ano to, bargain?
Eh kung bargain pala, mas magaling ako tumawad — sa pagkakaalam ko. Sabi ko kay manong enforcer, “Kuya, maniwala ka’t sa hindi, for the rest of our lives hindi na kami ulit kakaliwa dyan sa street na yan.” I wanted to point fingers and question bakit kami sinenyasan na kumaliwa, or bakit hindi nakareflector yung no left turn signs, etc pero masyado na kaming pagod para makipagdebate pa.
Nakakapang-hina, to have this kind of conversation with a police enforcer. I wanted to tell him, “Sige na! I-ticket mo na yung 1k na original fee, kesa magpakababa ako ng level ko at pumatol sa kotong police.” Pero too late na.
Sabi niya, “Eto yung folder ko. Tatanggapin ko maski magkano ibibigay niyo, maraming salamat. Ibababa ko dyan sa manibela, kunin mo yung lisensya mo tapos iipit mo yung pera. May camera kasi dito.”
I swear — I wanted to get out of the car and lash out at that enforcer and just express how disgusted I am for his behavior. Pero, wala na. Pagod na lahat e. Mastranded ka ba naman ng 5 hours sa eroplano, papalag ka pa ba? Gusto nalang namin lahat makauwi.
Nakakapanghina.
Please someone tell me may pag-asa pa ang batas dito sa Pilipinas.
